Pracownicy samodzielni

W 2004 r. obronił pracę doktorską na Uniwersytecie Śląskim pod tytułem “Ciśnieniowe i temperaturowe badania relaksacji dielektrycznej w szeregu homologicznym amorficznych polimerów polymethylphenylsiloxane (PMPS) i poly(methyl – p –tolysiloxane) (PTMS)". W 2015 otrzymał stopień doktora habiltowanego. Jako osiągnięcie naukowe zaprezentowano jednotematyczny cykl publikacji pt.: "Rola struktur supramolekularnych tworzonych przez wiązania wodorowe w dynamice relaksacyjnej cieczy asocjacyjnych. Przypadek glikoli propylenowych, mono- i polialkoholi.”

Główne zainteresowania naukowe dotyczą wpływu warunków termodynamicznych, temperatury i wysokiego ciśnienia na dynamikę relaksacyjną fazy przechłodzonej w materiałach tworzących wiązania wodorowe (np. alkohole proste i polialkohol) oraz van der Waals'owskch jak również w polimerach.

Pełnomocnik Rektora ds. Zastosowania Nowoczesnych Komputerowych Metod Kształcenia dla Regionalnych Kadr Innowacyjnej Gospodarki. Kierownik Zakład Metod Komputerowych Fizyki i Elektroniki.

Stypendysta DAAD, Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. Pracował na Uniwersytetach w Anglii, Niemczech, USA i RPA. Laureat nagrody Center for Nanoscience w Monachium za publikację roku w 2007 i 2008 oraz Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za osiągnięcia dydaktyczne w 2015.

Wybitny uczony w dziedzinie fizyki teoretycznej, ceniony nauczyciel akademicki cieszący się uznaniem środowiska, wychowawca i promotor młodej kadry naukowej. Absolwent fizyki na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Śląskiego, w którym uzyskał również stopień naukowy doktora (1981). Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 1990 roku w Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W 1996 r. otrzymał tytuł naukowy profesora.

Absolwent Wydziału Elektrofizycznego LETI St. Petersburg (Rosja, 1994). Od 1994 zawodowo związany z Instytutem Fizyki UŚ (doktorat 1998, habilitacja 2012) obecnie adiunkt w Zakładzie Biofizyki i Fizyki Molekularnej. Współautor ponad 40 publikacji z listy filadelfijskiej, cytowanych ponad 830 razy (h-indeks 18, za Google Scholar). Specjalizuje się w badaniach przejść fazowych metodą spektroskopii dielektrycznej w warunkach wysokiego ciśnienia. Autor materiałów dydaktycznych w projektach iCSE i NITKA. Koordynator merytoryczny projektów "Od Algorytmu do Zawodowca" (2015-16), "SPRINT" (2017-19) oraz "ProBOT" (2017-20). Członek Śląskiej Rady Innowacji przy Urzędzie Marszałkowskim Woj. Śląskiego.

Dyrektor SMCEBI, a także kierownik Zakładu Fizyki Biofizyki i Fizyki Molekularnej. Wraz z ze swoim zespołem badawczym pracuje nad technikami wysokociśnieniowymi w badaniu dynamiki molekularnej w skondensowanej materii, ładowania ładunku w cieczach jonowych, przejściach fazowych i kinetyce krystalizacji. Przez dwa lata pracował w Instytucie Badań Polimerów, w zespole prof. E.W. Fischera w Instytucie Maxa Plancka w Moguncji. Pełnił też funkcję profesora wizytującego w Naval Research Laboratory w Waszyngtonie, Uniwersytecie w Akron, Uniwersytecie Hebrajskim, Uniwersytecie w Pizie i Uniwersytecie Tennessee.

Od początku kariery naukowej jest związany z Uniwersytetem Śląski . Absolwent Instytutu Chemii UŚ (magister 2004 r.) postanowił kontynuować karierę naukową w Instytucie Fizyki UŚ gdzie zrobił doktorat w 2008 r pod okiem profesora Zioło. Następnie pracował jako post doc (2008-2012) w projekcie TEAM finansowanym przez Fundację na Rzecz Nauki Polskiej (FNP) a kierowanym przez profesora Mariana Palucha. Po skończonym projekcie wyjechał do Lipska do Niemiec na 4 miesiące jako wizytujący profesor do grupy prowadzonej przez Profesora Kremera, który jest jednym z liderów badań dynamiki molekularnej układów formujących fazę szklistą w ograniczeniu przestrzennym. Po przyjeździe do Polski w 2015 roku zrobił habilitację z fizyki za cykl publikacji ściśle związanych z dynamiką molekularną sacharydów w różnych warunkach termodynamicznych. Od tego czasu kieruje pracami własnej grupy badawczej, która zajmuje się badaniem dynamiki molekularnej układów ograniczonych przestrzennie jak również zajmuje się zagadnieniami polimeryzacji prowadzonej w warunkach wysokiego ciśnienia, jak i w układach porowatych o ściśle zdefiniowanej geometriach, średnicach porów.